Op zoek naar de oplossing

Beste mensen, hartelijk dank voor jullie medeleven en leuke reacties. Gisteren zijn we na een redelijk rustige doortocht van Egypte waar we op de valreep nog kamelen, weliswaar achterop een open vrachtauto, en bij Gisa piramide's hebben gezien aangekomen in Alexandrië. De dag ervoor hadden we een nieuwe weg genomen dwars door de woestijn waar we 1 auto per kwartier tegen kwamen, het enige avontuur was dat het linkerspiegel spontaan er af viel (los gerammeld), auto in de sidderende hitte aan de kant gezet en het spiegel met trekkebandjes weer vast gezet, toen we weer verder wilden sloeg de auto niet aan, kort ervoor had ik opgemerkt dat de toch al niet overdadige pk's niet meer waren geworden, hieruit cocludeerde ik dat het tijd werd voor een nieuw brandstoffilter omdat de diesel waarschijnlijk niet overal even schoon was. Gelukkig hadden we een reserve filter bij ons, die erop gezet en de landrover liep weer als een zonnetje. Verder verliep toen alles rustig. Dat is hier in Alexandrië wel anders, zelden zoveel auto's op zo weinig ruimte zien manovreren, iedereen toetert en denkt voorrang te hebben of beter gezegd neemt het. We zouden gisteren nog even door de haven rijden om te zien of we de Ferry konden vinden maar na twee en half uur rondtoeteren en alles en iedereen op een haartje te hebben gemist besloten we maar een hotel te zoeken en ons vertrouwen maar weer in handen te geven van een "arabier". Onder het eten werden we gebeld door onze vertrouwensman uit Nuweiba en vroeg waar we waren en hij zei dat hij iemand had die ons kon helpen. Later belde deze persoon zelf en maakte ik een afspraak voor vanochtend. Klokslag 10uur stond hij in de lobby van ons hotel. Het bleek een man van 70 te zijn die wel wist waar hij wezen moest, dus wij met hem naar de politie omdat onze vergunning om rond te rijden al 2 dagen verlopen bleek, wat we hier zagen sloeg alles. Ongeveer 20 man al borstcrawlend door elkaar heen om met een papiertje zo kort mogelijk voor de neus van de man achter het loket heen en weer te wapperen in de hoop dat deze zijn papiertje het eerste aanpakt en in behandeling neemt. Vermakelijk of zielig ik weet niet hoe ik het noemen moet. Met een ferme armslag voor iemand van 70 wist onze man in no time ons papiertje in behandeling te krijgen, wel werden we 4keer heen en weer gestuurd en probeerden ze ons nog naar Caïro te sturen maar onze man liet zich niet van de wijs brengen en uiteindelijk werd het toch geaccepteerd. Hindernis 1 was genomen alleen mochten we nu niet meer rijden omdat de vergunning verlopen was maar de landrover stond toch veilig op de privé parkeerplaats van het hotel. Toen werd ons medegedeeld dat de door ons zo begeerde ferrry in reparatie was en tot eind oktober niet meer vaarde, beetje jammer hè. Wel had hij een oplossing, de auto in een zeecontainer deze verzegelen en dan per schip vervoeren en zelf per zelfde of ander schip overvaren. Na overleg met Willem hebben we besloten dit maar te doen alleen niet naar Venetië maar rechtstreeks naar Nederland, en wij niet over water maar door de lucht. Dit bleek voor ons de beste en goedkoopste oplossing na nog wat navraag in Nedeland over wat en hoe. Onze veteraan had zo zijn contacten en heeft bemiddeld in het zoeken naar een container en geholpen met de terugvlucht te boeken. Morgen gaat hij van zijn vrijdags rust genieten zoals een goed moslim betaamd, en zaterdag wil hij ons weer van dienst zijn, en proberen een eendaags vergunning voor zondag te regelen zodat we dan de landrover na ongetwijfeld weer veel ambtelijke dwalingen in de container kunnen laden, waarna de terugvlucht voor ons voor maandag staat gepland. Of dit allemaal zo uitkomt kunnen jullie in mijn volgende verslag lezen. Maar dat Egypte ons zo langzamerhand de neus uitkomt moge wel duidelijk zijn maar het zal ons de stemming niet verpesten en we vermaken ons prima. Gegroet Gerrit.